We melden ons bij het Office Intercommunal du Tourisme van Ajaccio, waar we kennismaken met Pierre André, een van de officiële gidsen van het toeristenbureau. Als ik zou moeten opnoemen wat ik weet over Napoleon Bonaparte, dan zou ik een slechte beurt maken, maar ik ben van plan om deze historische leemtes op te vullen. Dit is wat ik me nog kan herinneren van de geschiedenislessen op school:
Napoleon werd in 1769 geboren in Ajaccio en stierf in 1821 op het eiland Sint-Helena. Zijn vader heette Carlo Maria Buonaparte en zijn moeder Letizia Ramolino. In 1771 werd hij gedoopt in de kathedraal van Ajaccio en in 1804 riep hij zichzelf uit tot keizer van de Fransen. Hij leed bittere nederlagen met de veldslagen tegen de Engelsen bij Trafalgar en Waterloo. Tot zijn belangrijkste prestaties behoren de oprichting van de Bank van Frankrijk, het opstellen van het Burgerlijk Wetboek, het instellen van het ambt van prefect en de oprichting van het Legioen van Eer.
Tijdens de wandeling in de voetsporen van deze legendarische figuur is Pierre André onmisbaar als gids, want hij weet alles over Napoleon (en over Ajaccio): dankzij al zijn raadsels, anekdotes en de bijzondere ontmoetingen onderweg wordt het een prachtige ervaring.
De wandeling begint met een bezoek aan de Salon Napoléonien , op de eerste verdieping van het stadhuis van Ajaccio. De marmeren trap geeft al een indruk van de pracht en praal die je boven te wachten staat. Aan de muren hangen schilderijen van imposante afmetingen. De salon is ingericht met familieportretten, bustes, verguldsel, sierlijsten, zijden stoffen, een marmeren schouw, fresco's en kroonluchters. Het visgraatparket dat onder je voeten kraakt en het adembenemende uitzicht op zee en de Place Foch maken het plaatje compleet. Het dodenmasker van Napoleon draagt bij aan de grandeur van de plek.
Daarna neemt Pierre André ons mee naar de Chapelle Impériale in de voetgangersstraat die genoemd is naar de oom van Napoleon, kardinaal Fesch. Deze kapel werd gebouwd om plaats te bieden aan de graven van leden van de familie Bonaparte en kardinaal Fesch. Ook hier is het decor weelderig en op de geschiedenis geïnspireerd, met trompe-l'oeils, stucwerk, glas-in-loodramen en schilderijen. Met enige schroom dalen we af naar de crypte met de beroemde graftombes, maar het historische verhaal, de anekdotes en de raadsels van Pierre André nemen ons ongemakkelijke gevoel snel weg.
Vervolgens lopen we door de gangen van het Palais Fesch (de naam begint bekend te klinken!), waar nu het Musée des Beaux-Arts is gevestigd. Naast wereldberoemde Italiaanse schilders zoals Titiaan en Botticelli, zien we hier uiterst realistische borstbeelden van de keizer en zijn familie, maar ook kolossale doeken van de veldslagen en heldendaden van Napoleon.
De volgende stop is een museum dat in veel opzichten uniek is. Waarom? Ten eerste is het qua bezoekersaantallen het meest bezochte museum van Corsica. Ten tweede heeft Napoleon er tot zijn negende jaar gewoond. En ten derde zijn illustere personen zoals Gustave Flaubert en de Britse koning Edward VII hier later geweest. Het gaat om het Maison Bonaparte!
Als een ware tijdreiziger ontdek ik onder leiding van Pierre André, die honderduit vertelt over de stijlmeubelen en familiefoto's, de verschillende kamers van het huis waar de toekomstige keizer werd geboren en zijn vroege jeugd doorbracht.
Na het Maison Bonaparte lopen we door de smalle steegjes in het oude centrum van Ajaccio. Van tijd tot tijd worden we tegengehouden door bekenden van Pierre André, die bijna net zo beroemd is als Napoleon en voor wie de straten en de geschiedenis van Ajaccio geen enkel geheim meer hebben.
We komen uit bij de zee, waar de kathedraal van Ajaccio verrijst. Eenmaal binnen word ik overweldigd door de grootsheid van de plek, de gelovigen die in stilte bidden, de geur van wierook die na de mis blijft hangen en de kaarsen die worden aangestoken ter nagedachtenis aan een dierbare. Pierre André legt uit dat Napoleon hier in 1771 werd gedoopt en dat leden van de familie Bonaparte hier werden begraven, lang voordat de keizerlijke kapel werd gebouwd. Een raadseltje van mijn gids: links van het koor bevindt zich een heraldiek ornament. Kan jij de betekenis ervan raden? Ik ga het niet verklappen!
Voor de laatste stop op onze stadswandeling in de voetsporen van Napoleon zetten we koers naar de Place d'Austerlitz (of Place du Casone in de volksmond) en de grot van Napoleon. De schaduw van de platanen die overal in de zogeheten ‘buitenlandse wijk’ groeien, maakt de wandeling ernaartoe heel aangenaam. Er staan prachtige herenhuizen en van Pierre André horen we dat een daarvan in de 19de eeuw werd gebouwd in opdracht van Miss Campbell, een rijke toeriste uit Schotland. Als we na een klim bij het gigantische plein aankomen, worden we getroffen door het reusachtige hellende vlak waarop de verschillende prestaties van de keizer zijn uitgebeeld, te beginnen met (onderaan) het Legioen van Eer. Helemaal bovenaan prijkt een monumentaal standbeeld van Napoleon. Volgens de legende is de grot onder dit monument de plek waar Napoleon als kind speelde en er toen al van droomde om als held de geschiedenis in te gaan.
Zo eindigt de rondleiding op de Place d'Austerlitz, het symbool van de grootste overwinning van Napoleon. Met dank aan Pierre André, die meer is dan een gids, want hij houdt de herinnering aan Napoleon in Ajaccio levend door elke dag zijn kennis te delen met toeristen die het geluk hebben zijn pad te kruisen.
Voor inspiratie op cultureel gebied:
10 essentiële plaatsen om Napoleon te ontdekken of herontdekken
powered by cd-media.fr