Rechercher...
Kajakken op de Tavignano: een unieke blik op de natuur
Ontdek de langste rivier van Corsica vanuit een kajak
©ANGELE RICCIARDI
Corsica telt talrijke rivieren, beken en stroompjes die gezamenlijk wel 3000 km lang zijn. Van kabbelende beekjes tot woeste bergstromen, met talloze vertakkingen die uitmonden in brede rivieren en uitgestrekte meren. Al dit water zit vol leven en verborgen schatten wachtend op de nieuwsgierige bezoeker om ontdekt te worden.
De langste rivier van het eiland, de Tavignano , ontspringt op het Plateau du Camputile, boven het populaire Lac de Nino. Na een lange reis van 89 km mondt de rivier bij Aléria uit in de Tyrreense Zee.
Daar kun je mee op excursie met de watersportvereniging van Aléria om onder begeleiding de rivier op of af te varen en de unieke flora en fauna vanaf het water te ontdekken.
In de koelte van de ochtend doorbreekt enkel het geluid van de peddels op het water de stilte van de natuur. Vanuit het dichte struikgewas kijken een paar vroege vogels nieuwsgierig toe. Een rij kleurrijke boten glijdt zachtjes door het midden van de rivier. Het gekwaak houdt op, maar de kikkers blijven rustig zitten wanneer de kajaks passeren. Enkele schildpadden zijn al op zoek naar een zonnig plekje op de houten stronken die net boven het wateroppervlak uitkomen.
Het gebladerte van de braamstruiken, wilde wingerds, witte wilgen, elzen en populieren vormt een natuurlijke schuilplaats voor de lokale fauna. Maar met hun wortels houden de planten ook de oevers bij elkaar. Op sommige plekken verdringt het Provençaalse riet de inheemse planten.
Te midden van deze bijzondere omgeving beweegt de groep, onder begeleiding van een gids, zich voort. Af en toe een pauze nemend om de omgeving in zich op te nemen. De twee oevers van de rivier zijn totaal verschillend. Rechts is de hoge vegetatie dicht en haast ondoordringbaar. Links heeft het water de bedding uitgehold en is de begroeiing verdwenen.
Dit verschil is te wijten aan een bocht. De stroming aan de buitenkant van de bocht is sterker, waardoor de oever erodeert, en soms zelfs overstroomt als het water hoger staat. Aan de overzijde, waar de stroming zwakker is, zet de rivier organisch materiaal af, waardoor juist nieuwe soorten kans maken.
De kruimelige aarde, met nauwelijks begroeiing, is de ideale leefomgeving voor de bijeneter, een klein kleurrijk vogeltje dat de gaten nog wat verder uitgraaft om er zijn nestje in te maken.
Vanaf de lente tot aan het begin van de herfst voedt deze trekvogel zich voornamelijk met insecten, waardoor het de biodiversiteit in evenwicht houdt.
Een stukje verderop zie je enkele imposante bouwwerken boven op een heuvel. Het Fort van Matra steekt hoog boven dit deel van de Tavignano uit. Meteen is duidelijk waarom deze plek, Aléria, zo strategisch was tijdens de Genuese periode.
Vroeger voeren de schepen vanaf de zee de rivier op om dit bolwerk te bevoorraden. De iets lager gelegen ruïnes van de voormalige thermen van Aléria, de hoofdstad van Corsica ten tijde van de Romeinen, zijn het bewijs dat het water al ver voor Christus een bron van inspiratie en weldaad voor de bewoners vormde.
©ANGELE RICCIARDI
Suppen op de Tavignano
Je kunt de Tavignano ook suppend ontdekkend. De Club Nautique van Aléria organiseert lessen en tochten onder begeleiding van een gids om de rivier op een andere manier te ontdekken. Maar ook om het suppen beter onder de knie te krijgen. Door middel van balspellen werken de instructeurs aan het evenwicht en de houding van de deelnemers.
©ANGELE RICCIARDI
De ruïnes van Aléria
Aléria was de vroegere hoofdstad van de Corsica ten tijde van de Romeinen. Een bezoek aan de ruïnes van de antieke stad mag niet ontbreken. Verder is er een museum in het oude Genuese fort van Matra, boven op de heuvel met uitzicht op de Tavignano. In het gebied van ongeveer 11 hectare zijn onder meer de overblijfselen van de vroegere vestingmuren, het oude forum en verschillende wijken te zien.
©ANGELE RICCIARDI
Bezoek aan de oude mijnen
Aan het eind van de 19de eeuw telde Corsica talrijke mijnen, waarvan sommige nog tot halverwege de 20de eeuw in gebruik waren. Tussen Tox en Linguizzetta bevond zich een belangrijke kopermijn waar destijds zo’n twintig mijnwerkers werkzaam waren. Tegenwoordig resteren er een vervallen gebouw en enkele sporen van de vroegere ontginning, de laatste overblijfselen van een rijk industrieel tijdperk. In de omgeving bevinden zich meer mijnen, waaronder de mijn van Matra.
©CORSE MATIN
